EP.4
งานล่ม!!
หลังจากที่ทั้ง 4 คนกลับมา ณ บ้านโพรงกระต่าย เฮอร์ไมโอนี่ก็ถูกจินนี่ และ เฟลอร์พาตัวขึ้นมาชั้นบนทันที
มอลลี่กำลังทำอาหารอย่างชำนาญจนทุกอย่างเสร็จสมบูรณ์พร้อมสำหรับงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้ เธอส่งเสียงเรียกให้บรรดาหนุ่มๆ มาช่วยยกอาหารไปเสิร์ฟบนโต๊ะในสวนหน้าบ้านที่ถูกเนรมิตให้กลายเป็นซุ้มรับประทานอาหารสุดเริด ของในครัวทั้งหมดค่อยๆ ทยอยออกไปวางบนโต๊ะจนหมดโดยมีแฮร์รี่คอยตีมือ เมื่อรอนพยายามที่จะหยิบของบนโต๊ะเข้าปากอยู่เรื่อยๆ
“อะไร!! ก็ฉันหิวนี่” ทุกคนมาถึงโต๊ะอาหารและนั่งประจำตำแหน่งโดยตำแหน่งเก้าอี้ที่เคยเป็นของอาเธอร์ก็ถูกเว้นว่างไว้สำหรับเจ้าของวันเกิด มอลลี่นับจำนวนสมาชิกบนโต๊ะในใจก่อนจะหันไปถามรอน ถึงบิล และแฝดทั้งสองคนที่บัดนี้ยังไม่เห็นแม้แต่เงา
“ใครรู้บ้างว่าพวกหนุ่มๆ ที่เหลือไปไหน??” รอนส่ายหน้าปฏิเสธว่าไม่รู้ และอาศัยทักษะความเร็วจากการเป็นนักกีฬาควิชดิชให้เกิดประโยชน์ โดยการส่งพายฟักทองเข้าปากอย่างรวดเร็วและทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
เฮอร์ไมโอนี่ปรากฏตัวออกมาในชุดเดรสสั้นดีไซน์เก๋สีน้ำเงิน ทำเอาหนุ่มๆ มองกันตาค้างโดยเฉพาะรอนที่ตอนนี้อ้าปากค้างจนทำพายฟักทองล่วงลงมา เปรอะเปื้อนเต็มตักตัวเอง เรียกเสียงหัวเราะและสายตาสมเพสได้เป็นอย่างดี จินนี่จุงมือเฮอร์ไมโอนี่มายังหัวโต๊ะก่อนจะเลื่อนเก้าอี้ให้เธอนั่งทุกคนตัดสินใจว่าจะเริ่มงานเลี้ยงเลยเพราะนี่ก็ได้เวลาอาหารค่ำแล้ว
“เธอสวยมากจริงๆ ” แฮร์รี่เอ่ยขึ้นทำให้เฮอร์ไมโอนี่เขินจัด จนขยุมกระโปงตังเองยับยู่
“ขะ ขอบใจ” ก่อนจะเริ่มรับประทานในส่วนของตัวเอง รอนยังไม่ทันได้กลืนน้ำฟักลงคอก็เป็นอันต้องสำลักมันออกมา เมื่อบิลปรากฏตัวในงาน โดยพาหนะคือเธสตรอล ซึ่งหมายความว่าเขายังอยู่ในเวลางานนั่นเอง เฟลอร์เดินเข้าไปหาบิลทันทีที่เขาลงจากเธสตรอล ก่อนจะพาสามีของเธอมาที่โต๊ะอาหารก็เป็นอันต้องชะงักเมื่อมอลลี่ เห็นสีหน้าของลูกชายรู้สึกถึงรางสังหรณ์บางอย่างขึ้น
“บิล เป็นอะไรลูกเกิดอะไรขึ้นงั้นหรอ??” บิลหลุบตาลงต่ำก่อนจะพูดด้วยเสียงเครียดว่า
“จอร์จถูกทำร้ายตอนนี้อยู่ที่เซนต์มังโก เขาปลอภัยแล้ว…” ก่อนจะเงียบไป ทุกคนในโต๊ะที่ตอนแรกมีท่าทีตื่นตระหนก ก็คลายความวิตกลงไปบ้างเล็กน้อยแต่ก็ยังไม่มีใครขยับตัว หรือพูดอะไรเลยทำให้บรรยากาศยิ่งอึมครึมเข้าไปอีก
“แต่…เฟร็ดถูกผู้เสพความตายจับตัวไป”
ทุกคนบนโต๊ะตกใจกับสิ่งที่ได้ยินมาก รอนถึงขั้นทำช้อนหล่นเสียงดัง มอลลี่แทบสิ้นสติแต่จินนี่และอาเธอร์เข้ามาประคองไว้ได้ทัน เฮอร์ไมโอนี่ปิดปากด้วยความตกใจมือสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้ เมื่อหวนนึกถึงเสียงที่เธอได้ยินในห้องแต่งตัว
1 ชั่วโมงก่อน
เฮอร์ไมโอนี่ถูกพาตัวขึ้นมาเปลี่ยนเสื้อผ้า และแปลงโฉมตัวเองเสียใหม่ โดยมีจินนี่คอยให้ความช่วยเหลือด้านการแต่งตัว และเฟลอร์กำลังเกล้าผมหยักศกของเธอขึ้นเป็นมวยแบบหลวมๆ ขณะที่ทุกอย่างเสร็จสิ้น จินนี่ และเฟลอร์ขอตัวลงมาข้างล่างก่อนปล่อยให้เฮอร์ไมโอนี่จัดการความเรียบร้อยอยู่ข้างบนเพียงคนเดียว ขณะที่เธอกำลังหมุนตัวสำรวจความเรียบร้อยอยู่ตรงหน้ากระจก
“อัน อันตราย….”
เสียงแหบพร่าอันน่าขนลุก ก็ดังเข้าในโสตประสาท เท่าที่ได้ยินเป็นเสียงของหญิงที่มีอายุมากแล้ว
‘‘อัน ..ตราย อันตราย เขา..กำลังตกอยู่ในอันตราย..’’ เฮอร์ไมโอนี่กวาดสายตาไปรอบห้องมองหาต้นตอของเสียง แต่ก็พบเพียงความว่างป่าว เธอรู้สึกเสียวสันหลังวาบ และมองหาต้นตอเสียงอีกครั้งด้วยสายตาหวาดกลัว
‘‘อันตราย…!!!’’ และประตูห้องก็เปิดออกเธอหันไปมองทันทีด้วยความตื่นตระหนก ….จินนี่นั่นเอง
“แม่ให้ฉันมาตามพี่น่ะ …พี่เป็นอะไรรึป่าว???” จินนี่บอกว่าไม่เห็นเธอลงมาซักทีมอลลี่จึงให้เธอมาตามและสังเกตเห็นสีหน้าไม่ดีของเฮอร์ไมโอนี่ถึงถามด้วยความเป็นห่วง แต่เสียงภายในใจบอกเธอว่า ‘การที่เราได้ยินเสียงอะไร ไม่ใช่เรื่องที่ดีเลยแม้แต่ในโลกพ่อมดแม่มดก็ตาม’
“ปะ …ป่าว เรารีบไปกันเถอะ” เธอบอกก่อนจะส่ายหน้าปฏิเสธและเดินออกมาจากห้องโดยไม่เหลียวหลังไปมองอีกเลย…
.................................................................................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น