EP.11
กลลวง
เฮอร์ไมโอนี่หายตัวมาโผล่ในเตาผิงหลังร้านหม้อใหญ่รั่ว เธอเดินออกมาจากเตาเก่าๆ ที่มีหยากไย่เต็มไปหมด
แม้วันนี้จะเป็นวันอังคารวันทำงานของผู้วิเศษทั้งหลาย แต่ผู้คนก็ยังพลุกพล่าน มาใช้บริการเต็มร้านดังเช่นทุกวัน
ร่างบางเดินเข้ามาในตรอกไดแอกอน เรื่อยมาจนถึงหน้าร้าน เกมส์กลวีสลี่ย์ เฮอร์ไมโอนี่ยกมือขึ้นมาปิดปากด้วยความตกใจกับภาพความเสียหายตรงหน้าที่เธอเห็น
“เมอร์ลิน… มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย!?”
ร้านของเล่นที่รุ่งเรืองที่สุดในตรอกแห่งนี้ มันเคยสวยงาม และอบอวลไปด้วยบรรยากาศความอบอุ่นของครอบครัว
แต่บัดนี้ได้ถูกทำลายจนแทบไม่เหลือเค้าเดิม ภายนอกร้านกระจก และประตูแตกกระจายพังเกลื่อนถนนไปหมดจนไม่เหลือชิ้นดี…!!
ร่างบางเดินเข้าไปในร้านที่มีกลุ่มมือปราบหลายคนที่กำลังง่วนกับการสำรวจความเสียหายภายในร้าน เฮอร์ไมโอนี่หมายจะผลักประตูที่พังยับเยินเข้าไป แต่จู่ๆ เสียงเรียกจากด้านหลังก็ดังขึ้นอย่างกระทันหันทำให้ร่างบางถึงกับสะดุ้ง
“ไง …คนสวย!!”
"...!!"
"...!!"
เมื่อหันไปมองก็พบกับชายฉกรรจ์หน้าตาราวกับโจรป่า หรือไม่ก็พวกนักต้อน จอมป่าเถื่อนกลุ่มใหญ่เข้ามาล้อมเธอไว้ พลางส่งสายตาหื่นกระหาย
“….!!”
“มาคนเดียวไงจ๊ะ..?” เฮอร์ไมโอนี่รีบออกวิ่งอย่างตื่นตระหนกถึงภัยร้ายที่กำลังจะมาเยือน เธอวิ่งข้ามธรณีประตูหมายจะเข้าไปในร้าน หวังให้พวกมือปราบข้างในร้านช่วย
แต่ก็สายไปเมื่อเธอถูกชายผิวดำสองคนล็อกตัวไว้ และลากออกไปจากตรงนั้น ทำให้เธอไม่สามารถวิ่งไปต่อได้
“กรี๊ด!!! ช่วยด้วย!! ปล่อยฉันนะไอ้พวกบ้า!!!”
“เงียบปากซะ!!!”
เฮอร์ไมโอนี่ดิ้นรนขัดขืนสุดแรง และร้องตะโกนหวังจะให้คนช่วย เพียงไม่นานก็ถูกมือหยาบหนาปิดปากจนไม่สามารถส่งเสียงร้องได้อีก!
เฟร็ด จอร์จกับเจ้าหน้าที่ และมือปราบที่อีก 6 นาย เดินออกมาจากร้านทันทีเมื่อได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย และเสียงกรีดร้องของผู้หญิงเพื่อขอความช่วยเหลือ
ภาพตรงหน้าที่เขาเห็นคือ ภรรยาของเขากำลังถูกชายกลุ่มใหญ่ลากตัวเข้าไปในตรอกน็อกเทิร์น!!
“ไม่นะ เฮอร์ไมโอนี่!!”
"เฟร็ด! ...ช่วยฉันด้วย!!"
"เฟร็ด! ...ช่วยฉันด้วย!!"
“ตามพวกนั้นไปเร็วเข้า!” เสียงคำสั่งของหัวหน้ามือปราบดังขึ้นพร้อมกับฝีเท้าหลายคู่ที่ไล้บี้พวกนักต้อนอย่างเต็มกำลัง ท่ามกลางสายตาตื่นตกใจของผู้คนที่สัรจรไปมาแถวนั้นอย่างยิ่ง!!
เฟร็ดและคนอื่นๆ วิ่งตามชายกลุ่มนั้นไปอย่างสุดฝีเท้า
พวกนั้นก็เริ่มรู้ตัวว่ามี กลุ่มมือปราบที่กำลังวิ่งตามมาอย่างไม่ลดละ พวกมันจึงตัดสินใจจะพาเฮอร์ไมโอนี่ไปโดยการหายตัว
แต่ฝีเท้าเร็วของมือปราบที่มือดีที่สุดในกลุ่ม ก็เร็วพอที่จะคว้าแขนชายร่างสูงผิวคล้ำหนึ่งในพวกนักต้อนกลุ่มนั้นได้ทัน!
แต่ฝีเท้าเร็วของมือปราบที่มือดีที่สุดในกลุ่ม ก็เร็วพอที่จะคว้าแขนชายร่างสูงผิวคล้ำหนึ่งในพวกนักต้อนกลุ่มนั้นได้ทัน!
จนทำให้เห็นภาพสถานที่ ที่หนึ่งแล่นเข้ามาในหัวของเขาอย่างชัดเจน…
“คฤหาสน์มัลฟอย!!”
“…!!”
เขาตะโกนถึงจุดหมาย ที่พวกนักต้อนจะพาตัวเฮอร์ไมโอนี่ไป ชั่วพริบตาพวกนักต้อนก็หายตัวไปพร้อมกับเฮอร์ไมโอนี่ และมือปราบมารอีก 1 คน นามว่า ‘อีวาน วิลเลนดรอฟ’
เฟร็ดทรุดตัวลงกับพื้นอย่างหมดแรง และพิษบาดแผลที่เริ่มรุมเร้าเขาจนปวดร้าวร่างกายจนแทบลุกไม่ขึ้น เขาทุบกำแพงอย่างแรงจนเกิดเสียงดังสนั่น และตะโกนออกมาด้วยเสียงอันดังด้วยความความแค้น และเสียใจ
“ม่ายยยยยยยยยยยยย!!!!”
"เฟร็ด!"
"เฟร็ด!"
จอร์จและเพื่อนมือปราบของเขาเข้ามาพยุงร่างของเฟร็ดขึ้นจากพื้น ก่อนที่ทั้งหมดจะหายตัวไปยัง กริมโมลด์เพลซ เพื่อรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นทันที
ณ กริมโมลด์เพลซ 12
คิงสลี่ย์มีท่าทีตกใจมากเมื่อ เฮอร์ไมโอนี่ และมือปราบคนสำคัญของทีมหายตัวไปโดยพวกนักต้อน เพียงไม่นาน ที่เตาผิงก็เกิดไฟสีเขียวลุกทั่วร่างก่อนจะเผยร่างหญิงวัยกลางคน ใบหน้าคมคาย และผิวพรรณดีคนหนึ่งเธอคือสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของนายกรัฐมานตรีกระทรงเวทมนต์ หรือภรรยาของ คิงสลี่ย์ ชักเคิลโบลต์
ร่างระหงในชุดหญิงสูงศักดิ์ เดินเข้ามาที่ห้องประชุมท่ามกลางสายตางุนงง ของเหล่าภาคี ตรงเข้ามาหาคิลสลี่ย์ที่ทำสีหน้าไม่สู้ดีอยู่ที่หัวโต๊ะ
"อีวานอยู่ไหน?"
"คุณมาเรีย เชิญนั่งก่อนสิครับ" อาเธอร์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน หวังว่าจะช่วยทำให้อารมณ์ที่เกรี้ยวกราดราวกับพายุ ของเธอสงบลงได้บ้าง
"ขอบใจอาเธอร์ เดี๋ยวฉันก็กลับละ"
"ผมว่าเราไปคุยกันที่อื่นเถอะนะมาเรีย..."
เธอตวัดสายตามองไปรอบห้อง พบเข้ากับสายตาของเหล่าสมาชิกภาคีที่มองมาด้วยความเกรงใจ เธอจึงหันกลับมาหาชายผิวคล้ำตรงหน้า ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ
"ถ้าลูกเราเป็นอะไรไป ...คุณต้องรับผิดชอบ!!"
และเธอก็เดินออกจากห้องไป คิงสลี่ย์ที่มีความเครียดจากการประชุมเรื่องการออกตามหาเฮอร์ไมโอนี่และมือปราบที่หายตัวไป ก็ยิ่งเครียดหนักกว่าเดิม
ร่างระหงจากไป ท่ามกลางความตกตะลึงกับเรื่องที่พวกเขาพึ่งได้รับรู้ความจริงที่ว่าชายหนุ่มผู้เงียบขรึม และกล้าหาญ ผู้ที่ไม่เคยใช้อำนาจใดของตระกูลเพื่อไต่เต้าจนเขาได้เข้าทำงานเป็นมือปราบมาร ด้วยความสามารถของตัวเองโดยแท้จริง ...อีวาน วิลเลนดรอฟ เป็นลูกติดภรรยาของคิงสลี่ย์...!!
ณ กริมโมลด์เพลซ 12
คิงสลี่ย์มีท่าทีตกใจมากเมื่อ เฮอร์ไมโอนี่ และมือปราบคนสำคัญของทีมหายตัวไปโดยพวกนักต้อน เพียงไม่นาน ที่เตาผิงก็เกิดไฟสีเขียวลุกทั่วร่างก่อนจะเผยร่างหญิงวัยกลางคน ใบหน้าคมคาย และผิวพรรณดีคนหนึ่งเธอคือสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของนายกรัฐมานตรีกระทรงเวทมนต์ หรือภรรยาของ คิงสลี่ย์ ชักเคิลโบลต์
ร่างระหงในชุดหญิงสูงศักดิ์ เดินเข้ามาที่ห้องประชุมท่ามกลางสายตางุนงง ของเหล่าภาคี ตรงเข้ามาหาคิลสลี่ย์ที่ทำสีหน้าไม่สู้ดีอยู่ที่หัวโต๊ะ
"อีวานอยู่ไหน?"
"คุณมาเรีย เชิญนั่งก่อนสิครับ" อาเธอร์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน หวังว่าจะช่วยทำให้อารมณ์ที่เกรี้ยวกราดราวกับพายุ ของเธอสงบลงได้บ้าง
"ขอบใจอาเธอร์ เดี๋ยวฉันก็กลับละ"
"ผมว่าเราไปคุยกันที่อื่นเถอะนะมาเรีย..."
เธอตวัดสายตามองไปรอบห้อง พบเข้ากับสายตาของเหล่าสมาชิกภาคีที่มองมาด้วยความเกรงใจ เธอจึงหันกลับมาหาชายผิวคล้ำตรงหน้า ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ
"ถ้าลูกเราเป็นอะไรไป ...คุณต้องรับผิดชอบ!!"
และเธอก็เดินออกจากห้องไป คิงสลี่ย์ที่มีความเครียดจากการประชุมเรื่องการออกตามหาเฮอร์ไมโอนี่และมือปราบที่หายตัวไป ก็ยิ่งเครียดหนักกว่าเดิม
ร่างระหงจากไป ท่ามกลางความตกตะลึงกับเรื่องที่พวกเขาพึ่งได้รับรู้ความจริงที่ว่าชายหนุ่มผู้เงียบขรึม และกล้าหาญ ผู้ที่ไม่เคยใช้อำนาจใดของตระกูลเพื่อไต่เต้าจนเขาได้เข้าทำงานเป็นมือปราบมาร ด้วยความสามารถของตัวเองโดยแท้จริง ...อีวาน วิลเลนดรอฟ เป็นลูกติดภรรยาของคิงสลี่ย์...!!
.........................................................................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น